Czekoladki z nadzieniem kokosowym

Jest taki reklamowy szlagier: "Smak raju"- znany z reklamy słynnego kokosowego batonika. Te pralinki w smaku przypominają właśnie ten batonik.
Są bardzo proste w wykonaniu, pod warunkiem, że dysponujecie silikonowymi foremkami do domowego wyrobu pralinek. Chociaż niezupełnie... Wiem, że kuchnia potrafi być inspirująca, a osoby w niej panujące niezwykle kreatywne, więc zapewne i bez foremek mogłoby się udać... Może foremki do lodów? Ktoś próbował? Jeśli byłyby to silikonowe foremki do kostek, to myślę, że efekt mógłby być taki sam.
Wracając do samych czekoladek: użyłam tylko... 3 składników. Dokładnie, trzech- To właśnie lubię!

Składniki:

tabliczka mlecznej czekolady

50-70 ml mleka skondensowanego

4 łyżki wiórek kokosowych

pół łyżeczki cukru (opcjonalnie)

W kąpieli wodnej rozpuszczamy czekoladę. Kiedy czekolada się rozpłynie przy pomocy pędzelka smarujemy spód i brzegi foremek. Odstawiamy foremki do wystygnięcia. Może się okazać, że foremki trzeba będzie ponownie posmarować i ponownie odstawić, jednakże ja smarowałam foremki tylko jeden raz.
Następnie przygotowujemy nadzienie. Do rondelka wlewamy mleko skondensowane i wsypujemy wiórki. Można dosłodzić połową lub łyżeczką cukru. Po zagotowaniu odstawiamy (jeśli masa jest zbyt rzadka dodajemy jeszcze trochę wiórek).
Zastygnięte foremki nadziewamy nadzieniem, a wierzch każdej czekoladki smarujemy roztopioną czekoladą.
Po około godzinie spędzonej w lodówce czekoladki powinny być gotowe do podania.

Śniadaniowa pasta serowo- jajeczna

Składniki:

2-3 jajka ugotowane na twardo

50 g startego sera żółtego

szczypiorek

łyżka majonezu

łyżeczka jogurtu naturalnego

sól, pieprz

Jajka kroimy w drobną kostkę. Szczypiorek siekamy. Dodajemy majonez, jogurt oraz starty ser żółty (mogą być też wiórki mozzarelli) . Doprawiamy solą i pieprzem. I gotowe!

Calzone

Pozostając w duchu włoskiej kuchni przyrządziłam calzone. Nazwałabym to może chlebowym pierogiem, choć inni mówią o nim "pizza inaczej"... Faktycznie, wykorzystujemy to samo ciasto, którego używamy do przygotowania pizzy. Następnie rozwałkowujemy okrągłe kawałki i napełniamy farszem tak, jak pierogi. Z tą różnicą, że jedna porcja to jeden pieróg.

Ciasto:

280 ml ciepłej wody

450 g mąki

łyżeczka cukru

łyżeczka soli

opakowanie suchych drożdży (7-9g)

dwie łyżki oliwy z oliwek

Ciasto na calzone przygotowuję w maszynie do chleba. Umieszczam w niej wszystkie składniki i przy pomocy programu do wyrabiania otrzymuję gotowe, wyrośnięte ciasto.

Można również zagnieść wszystkie składniki i odstawić do wyrośnięcia na ok. godzinę (masa powinna podwoić swoją objętość). W międzyczasie przygotowuję farsz.

Farsz do calzone:

pierś z kurczaka

cebula

dwa dąbki czosnku

100 g pieczarek

puszka krojonych pomidorów

bazylia

oregano

sól 

pieprz

pikantna papryka w proszku
starty ser żółty

Kurczaka, cebulę, pieczarki kroimy w małe kawałki i wrzucamy na patelnię. Dodajemy drobno posiekany czosnek. Smażymy ok. 10 minut i dodajemy pomidory z puszki oraz pozostałe przyprawy. Doprawiamy solą i pieprzem. Można też dodać mieszankę ziół prowansalskich lub przyprawę do pizzy.

Wyrośnięte ciasto dzielimy na 4 części (tyle powinno wyjść z podanych składników). Podsypując mąką rozwałkowujemy je na grubość ok. 5 mm. Każdy rozwałkowany kawałek posypujemy tartym serem i nadziewamy sporą ilością farszu a brzegi każdego pieroga zagniatamy tak, aby farsz nie wypłynął. Gotowe pierogi smarujemy z wierzchu roztrzepanym jajkiem. Można posypać mieszanką suszonych ziół. Pieczemy w temperaturze 210 stopni przez około 20 minut.

Sakiewki z łososiem i szpinakiem

Składniki:

Opakowanie ciasta francuskiego

150 g łososia

100 g szpinaku 

łyżka masła

ząbek czosnku

30 g sera topionego

50 ml śmietany 

 sól

pieprz

koperek

Na patelni rozgrzewamy masło, dodajemy drobno posiekany ząbek czosnku, szpinak oraz kawałki łososia. Po chwili smażenia dodajemy kawałki serka i śmietanę. Kiedy z serka i śmietany utworzy się kremowa konsystencja, doprawiamy do smaku solą, pieprzem i dodajemy posiekany koperek.

Płat ciasta francuskiego kroimy na kwadraty (standardowo 6 kwadratów). W jednym rogu każdego kwadratu układamy łyżkę szpinakowo-łososiowego farszu. Zamykamy tak, aby powstał trójkąt. Brzegi każdego trójkąta z farszem można dodatkowo ponacinać widelcem. Wierzch kazdej gotowej sakiewki można posmarować roztrzepanym jajkiem. Piec w temperaturze ok. 200 stopni przez ok. 15 minut.

Arrivederci Roma!

Moje krótkie rzymskie wakacje dobiegły końca. Smak prawdziwej kuchni gorącego południa jeszcze długo ze mną pozostanie. 

Dziś włoskie dania możemy zjeść wszędzie. Upowszechniła się szczególnie pizza, jednak w wielu miejscach ma niewiele wspólnego z tą prawdziwą, neapolitańską. W samych Włoszech przygotowuje się ją na setki sposobów.

A czym dania ze słonecznej Italii zyskały sobie światową popularność? Włosi stworzyli uniwersalną kuchnię, która jest przede wszystkim prosta i oszczędna, a jednocześnie nie pozbawiona oryginalności, wdzięku i wykwintności.

Tradycyjne włoskie trattorie, ristorante, osterie i bary można znaleźć za każdym rogiem, nawet w najwęższej rzymskiej uliczce... Tętnią życiem od rana do późnej nocy, gdzie można się schronić przed żarem lejącym się z nieba nawet po zmroku. Jedzenie dla Włochów jest ważne. Do tego stopnia, że wnika we wszystkie sfery życia i jest przedmiotem niemal każdej dyskusji toczonej nie tylko w lokalnej trattorii przy karafce wina...

Kuchnia włoska to przede wszytskim prostota i tradycja. Sposoby przygotowywania potraw nie zmieniły się od lat, a Włosi są wierni wciąż tym samym : oliwie, makaronom, bazylii, serom, prosciutto czy owocom morza. Jak podkreślił spotkany przez nas Włoch, jego rodacy są dumni ze swojej kuchni i zawsze podkreślają jej narodowy charakter tym, że najpopularniejsze składniki dań odpowiadają kolorom włoskiej flagi: mozzarella (biały), pomidory (czerwony) oraz bazylia (zielony).

Podróż do Włoch mogłaby prowadzić głównie przez lokalne tawerny i trattorie, bo jedzenie jest nierozerwalnie związane z kulturą i stylem życia mieszkańców tego kraju. Trzeba koniecznie sprobować tradycyjnej pizzy, ugotowanej al'dente pasty, chleba serwowanego w kawałkach grubych jak pół bochenka, prosciutto prosto z "kija", gelati z kubeczka, wody z ulicznego kranu czy parmezanu o grubości kromki chleba...
Mając te smaki wciąż w pamięci, zabieram się do przyrządzenia makaronu i spróbuję choć trochę zbliżyć się jego smakiem do włoskiego ideału...

Drożdżówki z malinami

Miały być jagodzinaki... Cóż, będą następnym razem. Dziś nie mogłam oprzeć się malinom...

Jeszcze są ciepłe, a już ich prawie nie ma... To chyba najlepsza rekomendacja ich smaku, prawda? Użyłam nieco innego rodzaju ciasta niż zwykle. Dodałam więcej jaj i masła, a mniej wody/mleka. Dlatego są to  bułeczki w stylu a'la brioche.

Składniki:

100 ml ciepłego mleka

100 ml ciepłej wody

500 g mąki pszennej

150 g miękkiego masła

2-3 jajka

pół łyżeczki soli

2 -3 łyżki cukru

7 g suchych drożdży

Nadzienie:

kubek malin

łyżka śmietany

łyżka cukru pudru

szczypta cynamonu

Ciasto pzrygotowję w maszynie do chleba, jednak można też zagnieść wszytskie składniki lub wymieszać mikserem. Po  wyrobieniu i wyrośnięciu (ok.1,5h) zaczynamy przygotowywać bułeczki. Delikatnie rozwałkowuję ciasto (to naturalne, że bardzo się klei; unikniemy tego podsypując mąką) i wykrawam z niego okrągłe bułeczki. Na środku każdego kawałka ciasta kładziemy łyżeczkę nadzienia i zamykamy tak jak pierożki. 

Bułki układamy na blasze i pieczemy ok. 20 minut do momentu zarumienienia w temperaturze 200 stopni.

Po wyjęciu i ostudzeniu dekorujemy lukrem lub poypujemy cukrem pudrem.

Z podanej ilości składników wychodzi ok. 12 bułeczek. 

Lemoniada

Moim najnowszym odkryciem prosto ze sklepowych półek jest sok z limonek. Wyciśnięty ze świeżych owoców bez kropli wody czy dodatków. Stąd też pomysł na lemoniadę.

Składniki:

woda gazowana

łyżka miodu lub cukier

ok. 20 ml soku z limonki

plastry cytryny

kilka gałązek świeżej mięty

lód

Miód lub cukier najlepiej jest rozpuścić w odrobinie ciepłej wody i następnie dodać do lemoniady. Ilość soku z limonki to kwestia gustu: zwolennicy bardziej kwaśnego i orzeźwiającego smaku zapewne dodadzą go więcej. W dzbanku umieszczamy pozostałe: miętę, plasterki cytryny oraz miód.